Verslag van de hele reis
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Ineke & Henk
17 Oktober 2020 | Nederland, Hoofddorp
Vooraf
Enthousiast gemaakt door verhalen van vele vrienden willen wij ook graag naar Costa Rica. Een groene vakantie i.p.v. zanderig (Namibië) met ook veel dieren is ons verteld, nu veel vogels en vlinders. De vlinders in de Orchideeën Hoeve komen uit Costa Rica.
Omdat we beiden het nogal druk hebben gehad, wilden we niet zelf organiseren en rijden, we dachten dat hebben anderen al voor ons gedaan en in de bus zitten geeft rust.
We hebben goede ervaringen met Fox, dus via hen een aantrekkelijke reis geboekt, lekker makkelijk via internet, zo gepiept.
In een artikel in National Geographic lazen we dat de Costa Ricanen tot de gelukkigste mensen op aarde horen. Dit heeft meerdere oorzaken. Er is geen leger, het geld hiervoor wordt besteed aan onderwijs en gezondheidszorg. Hun levensstijl is ‘Pura Vida’, vier het goede leven. Costa Rica is 1,5x Nederland en heeft 5 miljoen inwoners. Als je dan vergelijkt met Nederland met 17 miljoen inwoners…..
Omdat we een tussenstop op Houston maakten van wel 3 uur, moest wel een visum (ESTA) geregeld worden. Wat een vragen.
Dag 1 : maandag 19 maart : Amsterdam – San José
Vertrek vanaf Schiphol voor uw vlucht naar San José. Bij aankomst staat onze reisleider al op u te wachten en worden u naar ons hotel gebracht.
We werden snel en kundig door Peter naar Schiphol gebracht.
Op Schiphol ging het ongekend snel, nog nooit beleefd, binnen een half uur aan de koffie op air-side.
Bij de boarding kreeg Henk straf, hij vroeg waarom alle vragen dubbel gesteld werden, we moesten 5 minuten op een strafbankje zitten.
Na een voorspoedige vlucht, met toch wel duidelijk minder verzorging dan bij bv. Singapore Airlines, kwamen we een uur sneller dan gepland aan op Houston, waar we nu bijna 4 uur de tijd hadden voor de overstap.
De vlucht naar de hoofdstad van Costa Rica, San José, was nog 3 en half uur, met alleen een drankje.
Op het vliegveld werden we opgevangen door de reisbegeleidster, die ons naar het hotel in het midden van de stad bracht. De hele reis hebben we de beschikking over een goede, iets geantidateerde kleinbus.
De groep bestaat uit 12 personen van jong tot wij als oudsten, dus een jonge groep.
Na het inchecken ging iedereen naar zijn kamer. Wij dronken, als enigen, nog wat op het gezellige dakterras met een mooi uitzicht over de stad.
Dag 2 : dinsdag 20 maart : San José – La Fortuna
We rijden door een groen landschap naar La Fortuna, waar we twee nachten verblijven aan de voet van de Arenal vulkaan en hoort u af en toe nog een donderend geraas. Sinds enige tijd heeft de vulkaan geen lava-uitbarstingen meer maar enkel gasexplosies, die ook erg de moeite waard zijn!
Na het uitgebreide ontbijt reden we naar het kantoor van de lokale reisagent, waar we een voorstelrondje doen en een verhaal kregen over het ecotoerisme dat in dit land gedaan wordt. Costa Rica wil in 2020 CO2-neutraal zijn.
In de kelder van het kantoor was een leuk winkeltje met Costa Ricaanse huisvlijt met gerecycled materiaal.
San José is volgens de reisbegeleidster, Debora, een drukke stad. Voor ons was het heel rustig. Het verkeer is langzaam en gedisciplineerd met veel stoplichten. De stad ziet er netjes/goed verzorgd uit.
Na een bezoek aan de flappentap vertrokken we richting de oostkust, Caribean.
Onderweg maakten we een tussenstop bij een soort kikkerfarm, waar we na de heerlijke lunch werden rondgeleid over het gecultiveerde terrein in oerwoudvorm. We kregen uitleg over inheemse kruiden, groente en fruit. Daarna een rondleiding tussen de bomen, waar we verschillende mooie kikkers, een luiaard en een slang (cobra) zagen. De gids/eigenaar van het gebied liet ook nog even trots zijn ooracupunctuur zien, bestemd om af te vallen. Kwam allemaal erg bekend voor.
Hierna verder naar ons hotel in La Fortuna, bij de bekende vulkaan Arenal, ons onderkomen voor de komende 2 dagen.
Costa Rica heeft een tropisch klimaat met veel regen, we zijn bewust in de droogste tijd van het jaar gegaan Door de vele regen is het landschap groen en vruchtbaar. Tijdens de rit regende het af en toe een beetje, bij het hotel kregen we de 1e stevige regenbui.
Het hotel was een park met losse huisjes, waar we in de namiddag rustig onze tijd konden nemen.
Het avondeten was in een leuk restaurant in La Fortuna met ernstig goed en lekker eten.
Iedereen ging vroeg naar bed, nog steeds wennen aan het tijdsverschil.
Dag 3 : woensdag 21 maart : La Fortuna
Vandaag kunt u diverse activiteiten ondernemen. U kunt een prachtige wandeling maken in de omgeving of een boottocht maken door het regenwoud van Caño Negro (optioneel): dé plek om kaaimannen, apen, gieren, ijsvogels en kroonbasilisken te zien. Natuurlijk kunt u ook heerlijk niets doen en tot rust komen bij het zwembad.
Om 8 uur vertrokken we voor een boottocht.
We maakten een tussenstop bij een bruggetje waar vele leguanen in de boom liggen, een leuke fotoshoot.
Het werd een rit van anderhalf uur langs vele plantages, m.n. sinaasappels en ananas, maar ook papaja, mais en suikerriet. Voor het suikerriet zagen we ook een verwerkingsfabriek.
Ons doel was het grensplaatsje Los Chilos aan het Caño Negro (zwarte meer) tegen de grens van Nicaraqua, waar we een boottocht maken op de Rio Frio (koude rivier).
We spotten er vele vogels (ooievaar, diverse reigers, ijsvogel, zwaluw), wat salamanders, kaaimannen en apen (brul- en kapucijnaap). We maakten weer mooie foto’s.
Ook vandaag was de vulkaan Arenal, niet optimaal te zien, de top bleef in de wolken, waardoor je het stoomblazen niet kon zien; de vulkaan is al jaren niet meer actief met lava spuwen.
Nadat we terug waren in het hotel, relaxpauze, ieder ging zijn eigen ding doen.
Voor het avondeten werden we weer naar het stadje gereden. De bedoeling was dat dan eenieder een keer apart ging eten, dit deden maar 2 stelletjes, o.a. wij, de rest ging als groep en uiteindelijk at toch iedereen in hetzelfde restaurant, niet iedereen was tevreden over het eten, wij wel.
Na het eten vrij snel naar bed, zo’n reis en het tijdsverschil is toch ook wel vermoeiend.
Dag 4 en 5 : donderdag 22 en vrijdag 23 maart : La Fortuna -Rincón de la Vieja
Vóór vertrek naar Rincón de la Vieja doen we een hangbruggenwandeling van ongeveer 2 uur door het prachtige nevelwoud en subtropisch woud rondom La Fortuna, met grote kans om brulapen, leguanen en vele soorten vogels te zien. Deze wandeling is vanaf nu inclusief!
Vervolgens rijden we door de provincie Guanacaste naar Rincón de la Vieja. De kans is groot dat we onderweg verschillende diersoorten zien, waaronder de neusbeer. In het gebied Rincón de la Vieja verblijven we twee nachten in een prachtig vulkanisch gebied dat létterlijk bruist van de activiteit. We verblijven in sfeervolle berglodges. Tijdens uw verblijf kunt u mooie paardrijtochten maken of de jungle verkennen middels de spectaculaire canopy tour (optioneel). Hangend aan kabels zwiert u van platform naar platform.
Alleen bij FOX krijgt u op dag 5 een wandeling naar de spa, modder- en thermale baden van uw lodge aangeboden - en heeft u geen zin om te lopen, dan neemt u gewoon de tractor! Als de spa dicht gaat voor de overige gasten mogen wij met de FOX-groep als enige nog gebruik hiervan maken - heerlijk rustig en heel gezellig! Na heerlijk gebadderd te hebben in de vulkanisch verwarmde thermale baden (goed voor uw huid!) genieten we van een BBQ-diner inclusief twee drankjes naar keuze, midden in het bos! Na afloop gaan we in het donker per tractor terug naar de lodge. Een unieke ervaring!
Weer op tijd op, na het ontbijt gelijk in de bus en een kort tochtje naar een woud in de buurt van het Arenal Meer. Hier maakten we een hangbruggenwandeling, in totaal 7 hangbruggen en wat kleine bruggetjes.
Het was een echt subtropisch regenwoud: erg groen.
Uiteindelijk zagen we een slangetje, 2 luiaards en 2 toekans; het was een leuke, groene wandeling.
Vervolgens reden we naar ons volgende hotel, ook voor een verblijf van 2 dagen. Tijdens onze lunchtussenstop, met uitzicht op het Arenal Meer, kregen we heerlijk brood en vruchtendrank. Het waaide bij het restaurant behoorlijk.
Net voor de aankomst bij het hotel spotten we nog 2 ara’s, mooi.
Het hotel/resort zelf, Buena Vista, is een activiteitencentrum, waar we spectaculaire dingen gaan ondernemen. Het is een groot complex met ook weer huisjes als kamers en onze kamer lag wat verder van de receptie, wel weer dicht bij de (sunset)bar.
Het waaide hier soms verschrikkelijk hard, het gierde om ons huisje, stevige windvlagen, in Nederland zeker tegen een code oranje.
We keken voor het diner eerst naar de zonsondergang die mooi was. Het diner was een buffet, met wederom heerlijk eten. Na het eten verdwaalden we zelfs onderweg naar ons huisje.
Na wat lezen en dit verhaal typen, gingen we weer vroeg onder de lakens.
’s Morgens weer vroeg op nu voor een canopy tour: aan een kabel over een kabel zweven van platform naar platform over het oerwoud. Helaas geen apen die ons kwamen aanmoedigen (of uitlachen).
Na passen van heupharnas en helm en handschoenen aan doen, kregen we de nodige instructie over het gaat en hoe te handelen.
We vonden de eerste kabel best spannend en het eerste en langste stuk ging bij ons beiden nog niet echt goed, we kwamen tot stilstand voor het platform en moeten dus een stukje geduwd worden, dit kwam door een verkeerde handvatting langs de overspanningskabel. In totaal deden we 7 kabels, een leuke ervaring.
Enkele van ons deden nog mee aan een soort jump/vrije val, alsof je als Tarzan aan een liane slingerde, allen die het deden vonden afsprong eng, maar het slingeren een geweldige ervaring, Ineke wilde niet en ik durfde het niet vanwege mijn rug-OK.
Na afloop kregen we nog een demo hoe het lokale aardewerk gemaakt en beschilderd werd, we kochten beide iets voor onze praktijken.
’s Middags lekker ontspannen, zoals zwemmen, lezen en internetten.
Tegen de avond gingen we naar de warmwaterbronnen op het terrein. We werden ernaartoe gebracht door een soort huifkar achter een tractor (een echte John Deer) over een verschrikkelijk slechte weg.
De bronnen/baden met water uit de vulkaan waren heerlijk warm, lekker zwemmen/baden. Aan het eind smeerde iedereen zich nog in met modder, een mooi gezicht.
De avond werd afgesloten met een soort BBQ, echt een goede, rijkelijke, lekkere maaltijd met goede wijn.
Dag 6 en 7 : zaterdag 24 en zondag 25 maart : Rincón de la Vieja – Playa Sámara
We vervolgen onze rondreis in zuidelijke richting, naar het dromerige strandplaatsje Samara/Playa Carrillo. Dit is een authentiek 'Tico-dorpje' met barretjes en sfeervolle visrestaurantjes. Het brede zandstrand ligt aan een mooie baai waar uitstekend gezwommen kan worden. Van hieruit kunnen we allerlei uitstapjes maken naar onder andere het nationale park Ostional, waartussen circa juli en december zeeschildpadden te zien zijn. Ook het maken van een boottocht op zoek naar een groep dolfijnen behoort tot de mogelijkheden (optioneel). We verblijven twee nachten in Samara zelf, of aan het mooie strand van Playa Carrillo.
’s Morgens reden we relaxed richting de Pacific-kust, waar we in vroege middag aankwamen, zodat we bij een leuke strandtent konden lunchen en genieten van de zee.
Samara is een strandplaatsje, de sfeer is te vergelijken met Lovina, Bali.
Ineke heeft daar heerlijk in de zee gezwommen en kon gebruik maken van een ligstoel van het restaurant.
Onderweg zag je het klimaat steeds droger worden, ook geen bossen meer
’s Avonds gingen we bij een andere (luxere) strandtent lekker dineren tussen m.n. de locals. Ineke genoot van de, door de reisbegeleidster, aanbevolen tonijnsteak.
Daarna nog wat lezen en deze relaxte dag was ook weer afgelopen.
De 2e dag in Samara begonnen we, na het ontbijt, met een boottocht naar dolfijnen, we zagen er vele dansend langs ons gaan. 1x zagen we de puntjes van een mantha en van vliegende vissen. De schildpadden kregen we helaas niet te zien.
Onderweg gooide de bemanning een vislijntje uit en er werden 4 dorades gevangen, die ook weer snel de zee in werden gegooid.
De tocht werd afgesloten met snorkelen, we zagen niet zoveel vis, maar was heerlijk om weer eens te doen.
’s Middags en ’s avonds weer lekker gegeten aan het strand en tussendoor ook aan het strand gebleven, lezen, verhaal typen, foto’s uitzoeken. Aan het einde van de middag was, tijdens het happy hour, een man die leuk saxofoon en mondharmonica speelde, Ineke was helemaal in haar sas.
Dag 8 en 9 : maandag 26 (Ineke jarig) en dinsdag 27 maart : Sámara – Palo Verde-gebied
Vandaag gaan we op weg naar een mooie ecolodge in de buurt van het nationale park Palo Verde. De vegetatie onderweg verandert aanzienlijk. We overnachten twee nachten in de lodge, een heerlijke plek om te genieten van de omliggende natuur of het zwembad. In de buurt kunt u een boottocht maken over de rivier, waarbij u vele watervogels, zwarte leguanen en met een beetje geluk krokodillen zult zien (optioneel).
Bij het ontbijt was al gelijk duidelijk voor iedereen dat Ineke jarig was.
Er werd gezongen voor haar, iedereen feliciteerde haar. En natuurlijk op beider telefoons heel veel app’jes en FB-berichtjes.
Het vertrek was pas om kwart over 11 gepland, dus een hele rustige start; we haalden eerst nog even onze spullen van de wasserij.
Onderweg stopten we nog bij de langste brug van Costa Rica; gebouwd door de Taiwanezen, die snel erna afgedankt werden omdat de Costa Ricanen meer belang hadden in een handelsverdrag met de Chinezen.
We gebruikten de lunch in een taco-restaurant
Daarna door naar ons erg afgelegen resort aan een binnenzee van de Pacific, wat een rustige omgeving, heeft echt iets zo tegenstrijdigs met wat je van de Stille Oceaan verwacht.
Na een introductieverhaaltje over het terrein, ging iedereen zijn dingetje doen.
Op het terrein zitten veel brulaapjes in de mangobomen, ze zijn niet schuw, ze lopen zelfs over de grond van de een naar de andere boom, wat uniek schijnt te zijn. De groep maakte vele foto’s.
Om 5 uur was een poolparty, deed de reisbegeleidster altijd, maar nu toch wel met een speciaal tintje i.v.m. Ineke haar verjaardag: er werd gezongen, er was speciale rum, diverse soorten chips zoals banana- en cassave chips en frisdrank. Het was heel gezellig, menigeen werd melig; een aantal zakten zelfs door een ligbed.
Het avondeten was een goed buffet en daarna naar het huisje.
De volgende dag weer op tijd op om een boottocht te maken door een mangrovebos.
In het restaurant werd het ontbijt gadegeslagen door 2 kuifzwaluwen, die constant probeerden etenswaren weg te kapen, zelfs jam was niet veilig.
Wel bijzonder de bomen in het zoute water. Hier zouden we krokodillen kunnen zien, dat werd het niet, maar wel vele pelikanen, fregatvogels, visarenden, verschillende soorten reigers, een reigerstel had zelf jonkies, waarvan we er eentje konden zien, verder veel kreeftjes. Een leuke boottocht van 2 en half uur.
Daarna een rustige voormiddag met een goede lunch.
In de namiddag ging paardrijden over het uitgestrekte terrein. Ineke deed mee en reed als een volleerd amazone weg.
Ze zag weer veel vogels, een pelikaan op een krokodil, en ze reden langs een zoutpan, waar veel zout gewonnen werd.
Ik kon in die tijd lezen en werd even vergezeld door een leuk eekhoorntje, die in de boom een rijpe vrucht vond en daar heerlijk van aan het peuzelen was.
Hierna dinerbuffet en gezellig napraten, een groot deel van de groep ging met ‘spiderman’ een avondwandeling maken om tarantula’s te spoten, ze zagen er uiteindelijk 2.
Je merkt dat we echt een leuke groep hebben, met alleen maar stelletjes die het leuk/goed met elkaar hebben, de verhalen komen los, nu iedereen elkaar wat beter kent en wat van elkaar begint te weten.
Dag 10 en 11 : woensdag 28 en donderdag 29 maart : Palo Verde-gebied – Manuel Antonio
We gaan weer meer richting de kust: Manuel Antonio National Park heeft de prachtige combinatie van zon, zee, jungle en strand. Ook sfeervolle restaurantjes zijn er in overvloed. In de omgeving kunnen we talloze actieve excursies ondernemen. In het aangrenzende natuurreservaat slingeren apen van boom tot boom en hebben we een grote kans om leguanen, luiaards en vogels te spotten. Alleen al in Manuel Antonio leven meer dan 350 vogelsoorten!
’s Morgens richting de Pacific kust.
Onderweg een stop bij een brug waar toch minimaal 20 krokodillen in het gelid liggen. Mooi, maar ook angstig gezicht, je zou er maar invallen,
Vervolgens naar een tussenstop bij een kleine mall, waar we inkopen deden (vooral water) en een lunch bij de Subway.
Halververwege de middag kwamen we aan.
’s Avonds met z’n 2tjes naar een BBQ-restaurant, waar we heerlijk aten, o.a. verse sniper en hele zachte garnalen en biefstuk.
Leuke ervaring met de bus heen, met de taxi terug.
Na een ontbijt op een luxe tijd van 8.00 gingen we naar tijd National Park Manuel Antonio.
Hier viel het wel tegen de dieren te spotten. Dit gebied is heel toeristisch, heel druk vanwege Pasen.
We zagen uiteindelijk veel kapucijnapen aan het eind, een wasbeer en een aantal leguanen.
Hierna ging Ineke op het strand liggen en ik in een eettentje zitten, nadat we eerst de lunch hadden genoten.
’s Middags Ineke naar/in het zwembad en ik op de kamer rommelen.
’s Avonds gingen we met de groep eten in een restaurant rond een Amerikaans legervliegtuig wat geconfisqueerd is, gezellig en lekker; het toestel zelf was de bar.
Dag 12 : vrijdag 30 maart (Goede Vrijdag) : Manuel Antonio – Puerto Viejo de Sarapiqui
In de loop van de ochtend laten we het mooie Manuel Antonio achter ons en vertrekken we via San José naar Puerto Viejo de Sarapiqui. Onderweg rijden we door het groene landschap waarna we een flinke klim maken naar het hoger gelegen San José. Via de overweldigende nevelwouden van Braulio Carillio rijden we dan weer richting de tropische laaglanden. De route is op zichzelf al een unieke belevenis. Wanneer we verder afdalen en bij de laagvlaktes aankomen, stijgt de temperatuur en zien we uitgestrekte ananasplantages. Na aankomst kunnen we heerlijk ontspannen aan het zwembad of wandelen in de tuin van het hotel. Met een beetje geluk zien we de roodoogboomkikker, die komt voor in dit gebied.
Vandaag een stuk van de Pacific richting de Caribische kust, via San José en dan ergens in het regenwoud een overnachting.
Goede Vrijdag is een vrije dag, het was richting het binnenland erg rustig; voor de reisbegeleidster ongekend.
Met 2 tussenstops bereikten we vroeg in de middag de lodge in het regenwoud
Na een kleine middagpauze gingen we naar een park waar de cacao-bewerking van begin tot einde werd getoond: cacaoboon aan de boom, tot een stuk pure chocolade, en we mochten alle fasen, voor zover mogelijk, proeven. Lekker, een leuke ervaring.
Als je een cacaovrucht doormidden slaat, zie je rambutanachtige witte vruchtjes die ook zo smaken. De pitten smaken totaal niet naar chocola, de smaak ontstaat door de verwerking met name het drogen, branden en malen. Een cacaoboom geeft een kilo chocola. Daardoor is chocola een duur product.
Terug in het hotel/resort gingen we gelijk in de tuin kikkers spotten: we spotten 2 verschillende, een pad en een leguaan.
Na het voortreffelijke diner, naar de kamer en snel naar bed. Morgen vroeg op.
Dag 13 : zaterdag 31 maart : Puerto Viejo de Sarapiqui – Tortuguero : de dag dat mijn vader overleed
Na het ontbijt hebben we een transfer naar de Parismina rivier waar we plaats nemen in een boot die ons naar het meest spectaculaire natuurreservaat van Costa Rica brengt: Tortuguero. De boot is het enige vervoermiddel om in dit mooie en natuurrijke gebied te komen, waar we verblijven op basis van volpension. Tijdens ons verblijf worden we meegenomen op prachtige excursies in de omgeving.
Vroeg op voor een trip van 3 uur naar de kust, uiteindelijk werd het vertrek een half uur later omdat de bus een lekke band had.
Tussendoor maakten we een tussenstop middenop een bananenplantage, bij het gebouw waar de geoogste bananen gesorteerd werden op kwaliteit en ingepakt.
Een stuk oogst werd door een mannetje langs een rails naar het gebouw getrokken. Daar werden de trossen van een stammetje afgehakt en in meerdere kwaliteiten ingedeeld, de export kwam in een water/desinfectiebak, voor het afhakken werden ze ook al bespoten. Daarna werden de grote trossen in de bekende doos, in dit geval van Del Monte, gedaan. De geoogste bananen zijn dus niet rijp, dat gebeurt tijdens het transport naar de winkel.
Daarna naar de haven waar de koffers in de boot gingen, wij daarna in een andere boot en na anderhalf uur varen bereikten we de het resort, gelegen zeg maar op een eiland in een delta met strand langs de Caribische Oceaan. We zijn in Tortuguero gearriveerd.
Net voor de lunch kreeg Henk het droevige bericht van broer Ronald, dat vader net rustig is ingeslapen.
Bellen ging niet makkelijk, alleen via vaste lijn, mobiel heeft hier geen bereik. Uiteindelijk met iedereen, waarmee ik het wilde, contact kunnen krijgen.
’s Middags ging Ineke weer zwemmen en aan het zwembad liggen; ik bleef op de veranda van de kamer om wat te internetten en nu vooral WhatsApp‘en.
Dag 14 : zondag 1 april (1e Paasdag) : Tortuguero
We gaan vroeg uit de veren voor een vogelexcursie per boot, dwars door de schitterende jungle. In de middag staat er nog een wandelexcursie op het programma en tussendoor kunt u de omgeving op eigen gelegenheid verkennen, bijvoorbeeld tijdens een kanotocht. Tijdens het legseizoen (juli tot oktober) leggen de vaak wel meer dan 500 kilogram wegende reuzenschildpadden hier in Tortuguero hun eieren, een unieke ervaring.
Na het ontbijt ging Ineke een boottour maken met de groep en ik wilde allerlei berichtjes doen met de familie en vrienden.
Voor Ineke was het de mooiste natuurtour van de reis. Ze zag een kaaiman, een schildpad, meerdere reigers, o.a. een zebrareiger, een toekan, een kameleon (Jesus Christ Lizard), een bever, vele vlinders (o.a. de blauwe morfo).
Na de lunch gingen we met groep naar het plaatsje Torteguero: veel huisjes en souvenirwinkeltjes en restaurantjes langs een betonnen pad zo’n 800m.
We kochten er de nodige souvenirs.
Terug in het resort liepen we wat door de grote bijzondere tuin/mini-oerwoud.
En aan het eind van de middag hadden we een cocktail-pool-party. Ineke nam er uiteindelijk 2, waar ze best last van had, er werden wat dingen dubbel en wazig geobserveerd.
Het diner was weer een heerlijk buffet en life-cooking met pasta.
De groep is steeds meer gezellig aan het natafelen.
Dag 15 : maandag 2 april : Tortuguero – San José
We gaan per boot dwars door de jungle terug naar het havenplaatsje, vanwaar we per bus verder reizen naar San José, door het prachtige nevelwoud van Braulio Carrillo. Op deze route zien we uitgestrekte jungle, kabbelende riviertjes en nevelwoudvegetatie, zoals bromelia's en de 'paraplu van de armen'.
In San José heeft FOX een aantal dagkamers geregeld waar u zich nog even kunt opfrissen en uw bagage kunt stallen (meerdere reizigers per kamer). Eventueel kunt u nog gezamenlijk een hapje gaan eten.
Aan het begin van de avond wordt u weer naar het vliegveld van San José gebracht voor uw vlucht naar Amsterdam, waar u morgen aan zult komen.
De laatste dag is begonnen.
Na relaxed opstaan en ontbijten, een terugtocht met de boot van 1,5 uur, daarna even op de bus wachten die ons terugbracht naar de hoofdstad San José, met een lunchtussenstop, bij het restaurantje was ook een mini-vlindertuin, waar we een paar blauwe Morfo’s zagen.
Na inchecken liepen we nog even door de stad, het was best fris en de stad is niet veel aan, we waren snel weer binnen, na bij Starbucks nog de lokale bekers gekocht te hebben.
’s Avonds deden we nog een afscheidsborrel met de groep voor de reisbegeleidster, en we combineerden dat gelijk met een soort tapas-diner, o.a. heerlijke tonijn en biefstuk.
Debora kreeg haar welverdiende fooi en iedereen had op een papiertje wat persoonlijks voor haar geschreven.
En dan snel naar bed, voor een heel kort nachtje.
Dag 16 : dinsdag 3 april : San José – Amsterdam
Als u ervoor kiest om te vliegen met United Airlines (vertrek tot en met maart 2018), dan wordt de reis een 17-daagse rondreis. U verblijft een extra nacht in San José en vliegt op dag 16 in de ochtend terug naar Amsterdam, waar u de volgende dag (dag 17) aankomt.
Indien u vliegt met United kunt u kiezen uit meerdere verlengingsopties, zoals bijvoorbeeld een verblijf in Cahuita aan de Caribische kust, of een aantal dagen op de tropische eilandenarchipel Bocas del Toro in Panama. Kijkt u voor alle mogelijkheden onder het tabblad 'extra opties'.
Om half 4 ’s morgens in de lobby staan om naar het vliegveld gebracht te worden.
Waar het inchecken snel ging.
Dag 17 : woensdag 4 april : aankomst Amsterdam
Aankomst in Amsterdam en einde van een onvergetelijke rondreis.
Resumé:
Costa Rica bestaat voor een groot deel uit beschermd natuurgebied. Er zijn we 36 Nationale Parken.
We zagen veel dieren, het zijn kleine dieren zoals verschillende soorten vogels zoals toekans, zebrareigers, apen, luiaards, vlinders, kaaimannen, krokodillen, leguanen en bijzondere kikkers. Ineke heeft ook de Jezus Christ Lizard gezien, de ruggen van een paar bevers tijdens een van de mooiste tochten met de boot bij Tortuguero. Ook heeft Ineke zelfs een colibrie gezien in de tuin van het huisje in Sarapiqui.
Echter als je verwacht dat je in de jungle deze dieren zomaar te zien krijgt, kom je echt bedrogen uit. Je moet echt veel moeite doen om de dieren te spotten. Het zijn kleine dieren in dichtbegroeide gebieden. Het kost ook veel moeite ze te fotograferen. Het is dus heel anders dieren spotten dan bijvoorbeeld in Namibië.
Heel positief is hoe Costa Rica met de natuur omgaat. Een voorbeeld voor vele landen zoals Indonesië.
Ze willen snel CO2 neutraal zijn, maar ja dat kan makkelijk omdat Costa Rica geen industrie heeft. Het produceert natuurproducten als bananen en ananas. Er is veel toerisme. Je ziet een groen en vredig land met een gelukkige bevolking. Zelfs de koeien zien er gelukkig uit, zo vredig onder de bomen in het gras liggen men z’n allen.
Enthousiast gemaakt door verhalen van vele vrienden willen wij ook graag naar Costa Rica. Een groene vakantie i.p.v. zanderig (Namibië) met ook veel dieren is ons verteld, nu veel vogels en vlinders. De vlinders in de Orchideeën Hoeve komen uit Costa Rica.
Omdat we beiden het nogal druk hebben gehad, wilden we niet zelf organiseren en rijden, we dachten dat hebben anderen al voor ons gedaan en in de bus zitten geeft rust.
We hebben goede ervaringen met Fox, dus via hen een aantrekkelijke reis geboekt, lekker makkelijk via internet, zo gepiept.
In een artikel in National Geographic lazen we dat de Costa Ricanen tot de gelukkigste mensen op aarde horen. Dit heeft meerdere oorzaken. Er is geen leger, het geld hiervoor wordt besteed aan onderwijs en gezondheidszorg. Hun levensstijl is ‘Pura Vida’, vier het goede leven. Costa Rica is 1,5x Nederland en heeft 5 miljoen inwoners. Als je dan vergelijkt met Nederland met 17 miljoen inwoners…..
Omdat we een tussenstop op Houston maakten van wel 3 uur, moest wel een visum (ESTA) geregeld worden. Wat een vragen.
Dag 1 : maandag 19 maart : Amsterdam – San José
Vertrek vanaf Schiphol voor uw vlucht naar San José. Bij aankomst staat onze reisleider al op u te wachten en worden u naar ons hotel gebracht.
We werden snel en kundig door Peter naar Schiphol gebracht.
Op Schiphol ging het ongekend snel, nog nooit beleefd, binnen een half uur aan de koffie op air-side.
Bij de boarding kreeg Henk straf, hij vroeg waarom alle vragen dubbel gesteld werden, we moesten 5 minuten op een strafbankje zitten.
Na een voorspoedige vlucht, met toch wel duidelijk minder verzorging dan bij bv. Singapore Airlines, kwamen we een uur sneller dan gepland aan op Houston, waar we nu bijna 4 uur de tijd hadden voor de overstap.
De vlucht naar de hoofdstad van Costa Rica, San José, was nog 3 en half uur, met alleen een drankje.
Op het vliegveld werden we opgevangen door de reisbegeleidster, die ons naar het hotel in het midden van de stad bracht. De hele reis hebben we de beschikking over een goede, iets geantidateerde kleinbus.
De groep bestaat uit 12 personen van jong tot wij als oudsten, dus een jonge groep.
Na het inchecken ging iedereen naar zijn kamer. Wij dronken, als enigen, nog wat op het gezellige dakterras met een mooi uitzicht over de stad.
Dag 2 : dinsdag 20 maart : San José – La Fortuna
We rijden door een groen landschap naar La Fortuna, waar we twee nachten verblijven aan de voet van de Arenal vulkaan en hoort u af en toe nog een donderend geraas. Sinds enige tijd heeft de vulkaan geen lava-uitbarstingen meer maar enkel gasexplosies, die ook erg de moeite waard zijn!
Na het uitgebreide ontbijt reden we naar het kantoor van de lokale reisagent, waar we een voorstelrondje doen en een verhaal kregen over het ecotoerisme dat in dit land gedaan wordt. Costa Rica wil in 2020 CO2-neutraal zijn.
In de kelder van het kantoor was een leuk winkeltje met Costa Ricaanse huisvlijt met gerecycled materiaal.
San José is volgens de reisbegeleidster, Debora, een drukke stad. Voor ons was het heel rustig. Het verkeer is langzaam en gedisciplineerd met veel stoplichten. De stad ziet er netjes/goed verzorgd uit.
Na een bezoek aan de flappentap vertrokken we richting de oostkust, Caribean.
Onderweg maakten we een tussenstop bij een soort kikkerfarm, waar we na de heerlijke lunch werden rondgeleid over het gecultiveerde terrein in oerwoudvorm. We kregen uitleg over inheemse kruiden, groente en fruit. Daarna een rondleiding tussen de bomen, waar we verschillende mooie kikkers, een luiaard en een slang (cobra) zagen. De gids/eigenaar van het gebied liet ook nog even trots zijn ooracupunctuur zien, bestemd om af te vallen. Kwam allemaal erg bekend voor.
Hierna verder naar ons hotel in La Fortuna, bij de bekende vulkaan Arenal, ons onderkomen voor de komende 2 dagen.
Costa Rica heeft een tropisch klimaat met veel regen, we zijn bewust in de droogste tijd van het jaar gegaan Door de vele regen is het landschap groen en vruchtbaar. Tijdens de rit regende het af en toe een beetje, bij het hotel kregen we de 1e stevige regenbui.
Het hotel was een park met losse huisjes, waar we in de namiddag rustig onze tijd konden nemen.
Het avondeten was in een leuk restaurant in La Fortuna met ernstig goed en lekker eten.
Iedereen ging vroeg naar bed, nog steeds wennen aan het tijdsverschil.
Dag 3 : woensdag 21 maart : La Fortuna
Vandaag kunt u diverse activiteiten ondernemen. U kunt een prachtige wandeling maken in de omgeving of een boottocht maken door het regenwoud van Caño Negro (optioneel): dé plek om kaaimannen, apen, gieren, ijsvogels en kroonbasilisken te zien. Natuurlijk kunt u ook heerlijk niets doen en tot rust komen bij het zwembad.
Om 8 uur vertrokken we voor een boottocht.
We maakten een tussenstop bij een bruggetje waar vele leguanen in de boom liggen, een leuke fotoshoot.
Het werd een rit van anderhalf uur langs vele plantages, m.n. sinaasappels en ananas, maar ook papaja, mais en suikerriet. Voor het suikerriet zagen we ook een verwerkingsfabriek.
Ons doel was het grensplaatsje Los Chilos aan het Caño Negro (zwarte meer) tegen de grens van Nicaraqua, waar we een boottocht maken op de Rio Frio (koude rivier).
We spotten er vele vogels (ooievaar, diverse reigers, ijsvogel, zwaluw), wat salamanders, kaaimannen en apen (brul- en kapucijnaap). We maakten weer mooie foto’s.
Ook vandaag was de vulkaan Arenal, niet optimaal te zien, de top bleef in de wolken, waardoor je het stoomblazen niet kon zien; de vulkaan is al jaren niet meer actief met lava spuwen.
Nadat we terug waren in het hotel, relaxpauze, ieder ging zijn eigen ding doen.
Voor het avondeten werden we weer naar het stadje gereden. De bedoeling was dat dan eenieder een keer apart ging eten, dit deden maar 2 stelletjes, o.a. wij, de rest ging als groep en uiteindelijk at toch iedereen in hetzelfde restaurant, niet iedereen was tevreden over het eten, wij wel.
Na het eten vrij snel naar bed, zo’n reis en het tijdsverschil is toch ook wel vermoeiend.
Dag 4 en 5 : donderdag 22 en vrijdag 23 maart : La Fortuna -Rincón de la Vieja
Vóór vertrek naar Rincón de la Vieja doen we een hangbruggenwandeling van ongeveer 2 uur door het prachtige nevelwoud en subtropisch woud rondom La Fortuna, met grote kans om brulapen, leguanen en vele soorten vogels te zien. Deze wandeling is vanaf nu inclusief!
Vervolgens rijden we door de provincie Guanacaste naar Rincón de la Vieja. De kans is groot dat we onderweg verschillende diersoorten zien, waaronder de neusbeer. In het gebied Rincón de la Vieja verblijven we twee nachten in een prachtig vulkanisch gebied dat létterlijk bruist van de activiteit. We verblijven in sfeervolle berglodges. Tijdens uw verblijf kunt u mooie paardrijtochten maken of de jungle verkennen middels de spectaculaire canopy tour (optioneel). Hangend aan kabels zwiert u van platform naar platform.
Alleen bij FOX krijgt u op dag 5 een wandeling naar de spa, modder- en thermale baden van uw lodge aangeboden - en heeft u geen zin om te lopen, dan neemt u gewoon de tractor! Als de spa dicht gaat voor de overige gasten mogen wij met de FOX-groep als enige nog gebruik hiervan maken - heerlijk rustig en heel gezellig! Na heerlijk gebadderd te hebben in de vulkanisch verwarmde thermale baden (goed voor uw huid!) genieten we van een BBQ-diner inclusief twee drankjes naar keuze, midden in het bos! Na afloop gaan we in het donker per tractor terug naar de lodge. Een unieke ervaring!
Weer op tijd op, na het ontbijt gelijk in de bus en een kort tochtje naar een woud in de buurt van het Arenal Meer. Hier maakten we een hangbruggenwandeling, in totaal 7 hangbruggen en wat kleine bruggetjes.
Het was een echt subtropisch regenwoud: erg groen.
Uiteindelijk zagen we een slangetje, 2 luiaards en 2 toekans; het was een leuke, groene wandeling.
Vervolgens reden we naar ons volgende hotel, ook voor een verblijf van 2 dagen. Tijdens onze lunchtussenstop, met uitzicht op het Arenal Meer, kregen we heerlijk brood en vruchtendrank. Het waaide bij het restaurant behoorlijk.
Net voor de aankomst bij het hotel spotten we nog 2 ara’s, mooi.
Het hotel/resort zelf, Buena Vista, is een activiteitencentrum, waar we spectaculaire dingen gaan ondernemen. Het is een groot complex met ook weer huisjes als kamers en onze kamer lag wat verder van de receptie, wel weer dicht bij de (sunset)bar.
Het waaide hier soms verschrikkelijk hard, het gierde om ons huisje, stevige windvlagen, in Nederland zeker tegen een code oranje.
We keken voor het diner eerst naar de zonsondergang die mooi was. Het diner was een buffet, met wederom heerlijk eten. Na het eten verdwaalden we zelfs onderweg naar ons huisje.
Na wat lezen en dit verhaal typen, gingen we weer vroeg onder de lakens.
’s Morgens weer vroeg op nu voor een canopy tour: aan een kabel over een kabel zweven van platform naar platform over het oerwoud. Helaas geen apen die ons kwamen aanmoedigen (of uitlachen).
Na passen van heupharnas en helm en handschoenen aan doen, kregen we de nodige instructie over het gaat en hoe te handelen.
We vonden de eerste kabel best spannend en het eerste en langste stuk ging bij ons beiden nog niet echt goed, we kwamen tot stilstand voor het platform en moeten dus een stukje geduwd worden, dit kwam door een verkeerde handvatting langs de overspanningskabel. In totaal deden we 7 kabels, een leuke ervaring.
Enkele van ons deden nog mee aan een soort jump/vrije val, alsof je als Tarzan aan een liane slingerde, allen die het deden vonden afsprong eng, maar het slingeren een geweldige ervaring, Ineke wilde niet en ik durfde het niet vanwege mijn rug-OK.
Na afloop kregen we nog een demo hoe het lokale aardewerk gemaakt en beschilderd werd, we kochten beide iets voor onze praktijken.
’s Middags lekker ontspannen, zoals zwemmen, lezen en internetten.
Tegen de avond gingen we naar de warmwaterbronnen op het terrein. We werden ernaartoe gebracht door een soort huifkar achter een tractor (een echte John Deer) over een verschrikkelijk slechte weg.
De bronnen/baden met water uit de vulkaan waren heerlijk warm, lekker zwemmen/baden. Aan het eind smeerde iedereen zich nog in met modder, een mooi gezicht.
De avond werd afgesloten met een soort BBQ, echt een goede, rijkelijke, lekkere maaltijd met goede wijn.
Dag 6 en 7 : zaterdag 24 en zondag 25 maart : Rincón de la Vieja – Playa Sámara
We vervolgen onze rondreis in zuidelijke richting, naar het dromerige strandplaatsje Samara/Playa Carrillo. Dit is een authentiek 'Tico-dorpje' met barretjes en sfeervolle visrestaurantjes. Het brede zandstrand ligt aan een mooie baai waar uitstekend gezwommen kan worden. Van hieruit kunnen we allerlei uitstapjes maken naar onder andere het nationale park Ostional, waartussen circa juli en december zeeschildpadden te zien zijn. Ook het maken van een boottocht op zoek naar een groep dolfijnen behoort tot de mogelijkheden (optioneel). We verblijven twee nachten in Samara zelf, of aan het mooie strand van Playa Carrillo.
’s Morgens reden we relaxed richting de Pacific-kust, waar we in vroege middag aankwamen, zodat we bij een leuke strandtent konden lunchen en genieten van de zee.
Samara is een strandplaatsje, de sfeer is te vergelijken met Lovina, Bali.
Ineke heeft daar heerlijk in de zee gezwommen en kon gebruik maken van een ligstoel van het restaurant.
Onderweg zag je het klimaat steeds droger worden, ook geen bossen meer
’s Avonds gingen we bij een andere (luxere) strandtent lekker dineren tussen m.n. de locals. Ineke genoot van de, door de reisbegeleidster, aanbevolen tonijnsteak.
Daarna nog wat lezen en deze relaxte dag was ook weer afgelopen.
De 2e dag in Samara begonnen we, na het ontbijt, met een boottocht naar dolfijnen, we zagen er vele dansend langs ons gaan. 1x zagen we de puntjes van een mantha en van vliegende vissen. De schildpadden kregen we helaas niet te zien.
Onderweg gooide de bemanning een vislijntje uit en er werden 4 dorades gevangen, die ook weer snel de zee in werden gegooid.
De tocht werd afgesloten met snorkelen, we zagen niet zoveel vis, maar was heerlijk om weer eens te doen.
’s Middags en ’s avonds weer lekker gegeten aan het strand en tussendoor ook aan het strand gebleven, lezen, verhaal typen, foto’s uitzoeken. Aan het einde van de middag was, tijdens het happy hour, een man die leuk saxofoon en mondharmonica speelde, Ineke was helemaal in haar sas.
Dag 8 en 9 : maandag 26 (Ineke jarig) en dinsdag 27 maart : Sámara – Palo Verde-gebied
Vandaag gaan we op weg naar een mooie ecolodge in de buurt van het nationale park Palo Verde. De vegetatie onderweg verandert aanzienlijk. We overnachten twee nachten in de lodge, een heerlijke plek om te genieten van de omliggende natuur of het zwembad. In de buurt kunt u een boottocht maken over de rivier, waarbij u vele watervogels, zwarte leguanen en met een beetje geluk krokodillen zult zien (optioneel).
Bij het ontbijt was al gelijk duidelijk voor iedereen dat Ineke jarig was.
Er werd gezongen voor haar, iedereen feliciteerde haar. En natuurlijk op beider telefoons heel veel app’jes en FB-berichtjes.
Het vertrek was pas om kwart over 11 gepland, dus een hele rustige start; we haalden eerst nog even onze spullen van de wasserij.
Onderweg stopten we nog bij de langste brug van Costa Rica; gebouwd door de Taiwanezen, die snel erna afgedankt werden omdat de Costa Ricanen meer belang hadden in een handelsverdrag met de Chinezen.
We gebruikten de lunch in een taco-restaurant
Daarna door naar ons erg afgelegen resort aan een binnenzee van de Pacific, wat een rustige omgeving, heeft echt iets zo tegenstrijdigs met wat je van de Stille Oceaan verwacht.
Na een introductieverhaaltje over het terrein, ging iedereen zijn dingetje doen.
Op het terrein zitten veel brulaapjes in de mangobomen, ze zijn niet schuw, ze lopen zelfs over de grond van de een naar de andere boom, wat uniek schijnt te zijn. De groep maakte vele foto’s.
Om 5 uur was een poolparty, deed de reisbegeleidster altijd, maar nu toch wel met een speciaal tintje i.v.m. Ineke haar verjaardag: er werd gezongen, er was speciale rum, diverse soorten chips zoals banana- en cassave chips en frisdrank. Het was heel gezellig, menigeen werd melig; een aantal zakten zelfs door een ligbed.
Het avondeten was een goed buffet en daarna naar het huisje.
De volgende dag weer op tijd op om een boottocht te maken door een mangrovebos.
In het restaurant werd het ontbijt gadegeslagen door 2 kuifzwaluwen, die constant probeerden etenswaren weg te kapen, zelfs jam was niet veilig.
Wel bijzonder de bomen in het zoute water. Hier zouden we krokodillen kunnen zien, dat werd het niet, maar wel vele pelikanen, fregatvogels, visarenden, verschillende soorten reigers, een reigerstel had zelf jonkies, waarvan we er eentje konden zien, verder veel kreeftjes. Een leuke boottocht van 2 en half uur.
Daarna een rustige voormiddag met een goede lunch.
In de namiddag ging paardrijden over het uitgestrekte terrein. Ineke deed mee en reed als een volleerd amazone weg.
Ze zag weer veel vogels, een pelikaan op een krokodil, en ze reden langs een zoutpan, waar veel zout gewonnen werd.
Ik kon in die tijd lezen en werd even vergezeld door een leuk eekhoorntje, die in de boom een rijpe vrucht vond en daar heerlijk van aan het peuzelen was.
Hierna dinerbuffet en gezellig napraten, een groot deel van de groep ging met ‘spiderman’ een avondwandeling maken om tarantula’s te spoten, ze zagen er uiteindelijk 2.
Je merkt dat we echt een leuke groep hebben, met alleen maar stelletjes die het leuk/goed met elkaar hebben, de verhalen komen los, nu iedereen elkaar wat beter kent en wat van elkaar begint te weten.
Dag 10 en 11 : woensdag 28 en donderdag 29 maart : Palo Verde-gebied – Manuel Antonio
We gaan weer meer richting de kust: Manuel Antonio National Park heeft de prachtige combinatie van zon, zee, jungle en strand. Ook sfeervolle restaurantjes zijn er in overvloed. In de omgeving kunnen we talloze actieve excursies ondernemen. In het aangrenzende natuurreservaat slingeren apen van boom tot boom en hebben we een grote kans om leguanen, luiaards en vogels te spotten. Alleen al in Manuel Antonio leven meer dan 350 vogelsoorten!
’s Morgens richting de Pacific kust.
Onderweg een stop bij een brug waar toch minimaal 20 krokodillen in het gelid liggen. Mooi, maar ook angstig gezicht, je zou er maar invallen,
Vervolgens naar een tussenstop bij een kleine mall, waar we inkopen deden (vooral water) en een lunch bij de Subway.
Halververwege de middag kwamen we aan.
’s Avonds met z’n 2tjes naar een BBQ-restaurant, waar we heerlijk aten, o.a. verse sniper en hele zachte garnalen en biefstuk.
Leuke ervaring met de bus heen, met de taxi terug.
Na een ontbijt op een luxe tijd van 8.00 gingen we naar tijd National Park Manuel Antonio.
Hier viel het wel tegen de dieren te spotten. Dit gebied is heel toeristisch, heel druk vanwege Pasen.
We zagen uiteindelijk veel kapucijnapen aan het eind, een wasbeer en een aantal leguanen.
Hierna ging Ineke op het strand liggen en ik in een eettentje zitten, nadat we eerst de lunch hadden genoten.
’s Middags Ineke naar/in het zwembad en ik op de kamer rommelen.
’s Avonds gingen we met de groep eten in een restaurant rond een Amerikaans legervliegtuig wat geconfisqueerd is, gezellig en lekker; het toestel zelf was de bar.
Dag 12 : vrijdag 30 maart (Goede Vrijdag) : Manuel Antonio – Puerto Viejo de Sarapiqui
In de loop van de ochtend laten we het mooie Manuel Antonio achter ons en vertrekken we via San José naar Puerto Viejo de Sarapiqui. Onderweg rijden we door het groene landschap waarna we een flinke klim maken naar het hoger gelegen San José. Via de overweldigende nevelwouden van Braulio Carillio rijden we dan weer richting de tropische laaglanden. De route is op zichzelf al een unieke belevenis. Wanneer we verder afdalen en bij de laagvlaktes aankomen, stijgt de temperatuur en zien we uitgestrekte ananasplantages. Na aankomst kunnen we heerlijk ontspannen aan het zwembad of wandelen in de tuin van het hotel. Met een beetje geluk zien we de roodoogboomkikker, die komt voor in dit gebied.
Vandaag een stuk van de Pacific richting de Caribische kust, via San José en dan ergens in het regenwoud een overnachting.
Goede Vrijdag is een vrije dag, het was richting het binnenland erg rustig; voor de reisbegeleidster ongekend.
Met 2 tussenstops bereikten we vroeg in de middag de lodge in het regenwoud
Na een kleine middagpauze gingen we naar een park waar de cacao-bewerking van begin tot einde werd getoond: cacaoboon aan de boom, tot een stuk pure chocolade, en we mochten alle fasen, voor zover mogelijk, proeven. Lekker, een leuke ervaring.
Als je een cacaovrucht doormidden slaat, zie je rambutanachtige witte vruchtjes die ook zo smaken. De pitten smaken totaal niet naar chocola, de smaak ontstaat door de verwerking met name het drogen, branden en malen. Een cacaoboom geeft een kilo chocola. Daardoor is chocola een duur product.
Terug in het hotel/resort gingen we gelijk in de tuin kikkers spotten: we spotten 2 verschillende, een pad en een leguaan.
Na het voortreffelijke diner, naar de kamer en snel naar bed. Morgen vroeg op.
Dag 13 : zaterdag 31 maart : Puerto Viejo de Sarapiqui – Tortuguero : de dag dat mijn vader overleed
Na het ontbijt hebben we een transfer naar de Parismina rivier waar we plaats nemen in een boot die ons naar het meest spectaculaire natuurreservaat van Costa Rica brengt: Tortuguero. De boot is het enige vervoermiddel om in dit mooie en natuurrijke gebied te komen, waar we verblijven op basis van volpension. Tijdens ons verblijf worden we meegenomen op prachtige excursies in de omgeving.
Vroeg op voor een trip van 3 uur naar de kust, uiteindelijk werd het vertrek een half uur later omdat de bus een lekke band had.
Tussendoor maakten we een tussenstop middenop een bananenplantage, bij het gebouw waar de geoogste bananen gesorteerd werden op kwaliteit en ingepakt.
Een stuk oogst werd door een mannetje langs een rails naar het gebouw getrokken. Daar werden de trossen van een stammetje afgehakt en in meerdere kwaliteiten ingedeeld, de export kwam in een water/desinfectiebak, voor het afhakken werden ze ook al bespoten. Daarna werden de grote trossen in de bekende doos, in dit geval van Del Monte, gedaan. De geoogste bananen zijn dus niet rijp, dat gebeurt tijdens het transport naar de winkel.
Daarna naar de haven waar de koffers in de boot gingen, wij daarna in een andere boot en na anderhalf uur varen bereikten we de het resort, gelegen zeg maar op een eiland in een delta met strand langs de Caribische Oceaan. We zijn in Tortuguero gearriveerd.
Net voor de lunch kreeg Henk het droevige bericht van broer Ronald, dat vader net rustig is ingeslapen.
Bellen ging niet makkelijk, alleen via vaste lijn, mobiel heeft hier geen bereik. Uiteindelijk met iedereen, waarmee ik het wilde, contact kunnen krijgen.
’s Middags ging Ineke weer zwemmen en aan het zwembad liggen; ik bleef op de veranda van de kamer om wat te internetten en nu vooral WhatsApp‘en.
Dag 14 : zondag 1 april (1e Paasdag) : Tortuguero
We gaan vroeg uit de veren voor een vogelexcursie per boot, dwars door de schitterende jungle. In de middag staat er nog een wandelexcursie op het programma en tussendoor kunt u de omgeving op eigen gelegenheid verkennen, bijvoorbeeld tijdens een kanotocht. Tijdens het legseizoen (juli tot oktober) leggen de vaak wel meer dan 500 kilogram wegende reuzenschildpadden hier in Tortuguero hun eieren, een unieke ervaring.
Na het ontbijt ging Ineke een boottour maken met de groep en ik wilde allerlei berichtjes doen met de familie en vrienden.
Voor Ineke was het de mooiste natuurtour van de reis. Ze zag een kaaiman, een schildpad, meerdere reigers, o.a. een zebrareiger, een toekan, een kameleon (Jesus Christ Lizard), een bever, vele vlinders (o.a. de blauwe morfo).
Na de lunch gingen we met groep naar het plaatsje Torteguero: veel huisjes en souvenirwinkeltjes en restaurantjes langs een betonnen pad zo’n 800m.
We kochten er de nodige souvenirs.
Terug in het resort liepen we wat door de grote bijzondere tuin/mini-oerwoud.
En aan het eind van de middag hadden we een cocktail-pool-party. Ineke nam er uiteindelijk 2, waar ze best last van had, er werden wat dingen dubbel en wazig geobserveerd.
Het diner was weer een heerlijk buffet en life-cooking met pasta.
De groep is steeds meer gezellig aan het natafelen.
Dag 15 : maandag 2 april : Tortuguero – San José
We gaan per boot dwars door de jungle terug naar het havenplaatsje, vanwaar we per bus verder reizen naar San José, door het prachtige nevelwoud van Braulio Carrillo. Op deze route zien we uitgestrekte jungle, kabbelende riviertjes en nevelwoudvegetatie, zoals bromelia's en de 'paraplu van de armen'.
In San José heeft FOX een aantal dagkamers geregeld waar u zich nog even kunt opfrissen en uw bagage kunt stallen (meerdere reizigers per kamer). Eventueel kunt u nog gezamenlijk een hapje gaan eten.
Aan het begin van de avond wordt u weer naar het vliegveld van San José gebracht voor uw vlucht naar Amsterdam, waar u morgen aan zult komen.
De laatste dag is begonnen.
Na relaxed opstaan en ontbijten, een terugtocht met de boot van 1,5 uur, daarna even op de bus wachten die ons terugbracht naar de hoofdstad San José, met een lunchtussenstop, bij het restaurantje was ook een mini-vlindertuin, waar we een paar blauwe Morfo’s zagen.
Na inchecken liepen we nog even door de stad, het was best fris en de stad is niet veel aan, we waren snel weer binnen, na bij Starbucks nog de lokale bekers gekocht te hebben.
’s Avonds deden we nog een afscheidsborrel met de groep voor de reisbegeleidster, en we combineerden dat gelijk met een soort tapas-diner, o.a. heerlijke tonijn en biefstuk.
Debora kreeg haar welverdiende fooi en iedereen had op een papiertje wat persoonlijks voor haar geschreven.
En dan snel naar bed, voor een heel kort nachtje.
Dag 16 : dinsdag 3 april : San José – Amsterdam
Als u ervoor kiest om te vliegen met United Airlines (vertrek tot en met maart 2018), dan wordt de reis een 17-daagse rondreis. U verblijft een extra nacht in San José en vliegt op dag 16 in de ochtend terug naar Amsterdam, waar u de volgende dag (dag 17) aankomt.
Indien u vliegt met United kunt u kiezen uit meerdere verlengingsopties, zoals bijvoorbeeld een verblijf in Cahuita aan de Caribische kust, of een aantal dagen op de tropische eilandenarchipel Bocas del Toro in Panama. Kijkt u voor alle mogelijkheden onder het tabblad 'extra opties'.
Om half 4 ’s morgens in de lobby staan om naar het vliegveld gebracht te worden.
Waar het inchecken snel ging.
Dag 17 : woensdag 4 april : aankomst Amsterdam
Aankomst in Amsterdam en einde van een onvergetelijke rondreis.
Resumé:
Costa Rica bestaat voor een groot deel uit beschermd natuurgebied. Er zijn we 36 Nationale Parken.
We zagen veel dieren, het zijn kleine dieren zoals verschillende soorten vogels zoals toekans, zebrareigers, apen, luiaards, vlinders, kaaimannen, krokodillen, leguanen en bijzondere kikkers. Ineke heeft ook de Jezus Christ Lizard gezien, de ruggen van een paar bevers tijdens een van de mooiste tochten met de boot bij Tortuguero. Ook heeft Ineke zelfs een colibrie gezien in de tuin van het huisje in Sarapiqui.
Echter als je verwacht dat je in de jungle deze dieren zomaar te zien krijgt, kom je echt bedrogen uit. Je moet echt veel moeite doen om de dieren te spotten. Het zijn kleine dieren in dichtbegroeide gebieden. Het kost ook veel moeite ze te fotograferen. Het is dus heel anders dieren spotten dan bijvoorbeeld in Namibië.
Heel positief is hoe Costa Rica met de natuur omgaat. Een voorbeeld voor vele landen zoals Indonesië.
Ze willen snel CO2 neutraal zijn, maar ja dat kan makkelijk omdat Costa Rica geen industrie heeft. Het produceert natuurproducten als bananen en ananas. Er is veel toerisme. Je ziet een groen en vredig land met een gelukkige bevolking. Zelfs de koeien zien er gelukkig uit, zo vredig onder de bomen in het gras liggen men z’n allen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
