Dag 17 : Flores : Lubuan Bajo - Rinca -Komodo

Dag 1 op de boot

We moesten vroeg ontbijten om op tijd op de boot te zijn. Het hotel wil alleen ontbijt naar de kamer brengen, niet centraal eten. Uiteindelijk kwam het 40 min. te laat.
Ons verblijf de komende 2 dagen is een kleine boot met 2 gastenkajuiten en 3 bemanningsleden.
Na 2 en half uur varen kwamen we bij het eiland Rinca, waar we een wandeling maakten van anderhalf uur over een glooiend terrein om de Komodovaranen te zien. In een het begin lagen er een paar bij de huisjes van de parkwachters i.v.m. de etenslucht die er is, onderweg kwamen we nog 2 vrouwtjes tegen die voor hun nest lagen om de eieren te bewaken. Buffels, die de varanen graag eten en die bekend zijn van de National Geographic-film over deze varanen, zagen we niet, wel een wat mak hert. Verder 2 parelhoenpaartjes.
Komodovaranen hebben hun oorsprong in de dinosaurussentijd. Zijn slome dieren, die niet jagen, maar stil wachten tot hun prooi langskomt, ze hebben de kleur van de stenen, dus wanneer ze helemaal stilliggen, vallen ze maar moeilijk op. Ze bijten hun prooi, brengen daarmee een bacterie naar binnen, die zorgt dat de prooi (mens of dier) door een sepsis geleidelijk dood gaat. Wanneer de prooi dood is, wordt hij in door verschillende varanen in enkele hapklare brokken naar binnen gewerkt.
Komodovaranen zijn ook kannibalen: ze eten hun eieren en jonge pasgeboren varanen. Pasgeboren varanen proberen zo snel mogelijk naar een boom te komen om daar in te klimmen, zodat ze niet verorberd worden door grote.
Bij terugkomst op de boot stond de heerlijke maaltijd klaar, waarna we een paar uur verder voeren naar Pink Beach. We kwamen er net voor de zonsondergang, waardoor er van het pink en het onderwaterleven niet veel te zien was; morgen in de herkansing.
We voeren nog een half uurtje verder en gingen in een baai liggen Dag 17 : maandag 26 september : Flores : Lubuan Bajo – Rinca – Pink Beach – Komodo : dag 1 op de boot

We moesten vroeg ontbijten om op tijd op de boot te zijn. Het hotel wil alleen ontbijt naar de kamer brengen, niet centraal eten. Uiteindelijk kwam het 40 min. te laat.
Ons verblijf de komende 2 dagen is een kleine boot met 2 gastenkajuiten en 3 bemanningsleden.
Na 2 en half uur varen kwamen we bij het eiland Rinca, waar we een wandeling maakten van anderhalf uur over een glooiend terrein om de Komodovaranen te zien. In een het begin lagen er een paar bij de huisjes van de parkwachters i.v.m. de etenslucht die er is, onderweg kwamen we nog 2 vrouwtjes tegen die voor hun nest lagen om de eieren te bewaken. Buffels, die de varanen graag eten en die bekend zijn van de National Geographic-film over deze varanen, zagen we niet, wel een wat mak hert. Verder 2 parelhoenpaartjes.
Komodovaranen hebben hun oorsprong in de dinosaurussentijd. Zijn slome dieren, die niet jagen, maar stil wachten tot hun prooi langskomt, ze hebben de kleur van de stenen, dus wanneer ze helemaal stilliggen, vallen ze maar moeilijk op. Ze bijten hun prooi, brengen daarmee een bacterie naar binnen, die zorgt dat de prooi (mens of dier) door een sepsis geleidelijk dood gaat. Wanneer de prooi dood is, wordt hij in door verschillende varanen in enkele hapklare brokken naar binnen gewerkt.
Komodovaranen zijn ook kannibalen: ze eten hun eieren en jonge pasgeboren varanen. Pasgeboren varanen proberen zo snel mogelijk naar een boom te komen om daar in te klimmen, zodat ze niet verorberd worden door grote.
Bij terugkomst op de boot stond de heerlijke maaltijd klaar, waarna we een paar uur verder voeren naar Pink Beach. We kwamen er net voor de zonsondergang, waardoor er van het pink en het onderwaterleven niet veel te zien was; morgen in de herkansing.
We voeren nog een half uurtje verder en gingen in een baai liggen waar meerdere boten lagen voor de overnachting.
We kregen weer een heerlijke maaltijd geserveerd.
De boot had geen handdoeken bedacht voor ons en ook geen laken of iets over je heen tijdens het slapen. Daarnaast maakte de generator zoveel lawaai dat slapen m.n. voor Ineke niet mogelijk was. Dus generator uit en dan maar niet opladen apparatuur. Later bleek dat de hut van Dennis en Stephanie hierdoor niet geventileerd werd, die daardoor een warme en dus slechte nacht hadden in veel te kleine bedden.
Voor ons beiden gaf het in het donker buiten op de boot zitten en de op het water overnachting in de tropen echt een bijzonder gevoel. Romantisch.waar meerdere boten lagen voor de overnachting.
We kregen weer een heerlijke maaltijd geserveerd.
De boot had geen handdoeken bedacht voor ons en ook geen laken of iets over je heen tijdens het slapen. Daarnaast maakte de generator zoveel lawaai dat slapen m.n. voor Ineke niet mogelijk was. Dus generator uit en dan maar niet opladen apparatuur. Later bleek dat de hut van Dennis en Stephanie hierdoor niet geventileerd werd, die daardoor een warme en dus slechte nacht hadden in veel te kleine bedden.
Voor ons beiden gaf het in het donker buiten op de boot zitten en de op het water overnachting in de tropen echt een bijzonder gevoel. Romantisch.